به نام خالق انسانها

این روزها دیگر کسی راپیدا نمی کنید که بگوید در گذشته به زنان ظلم نشده است.و کشوری را نمی یابید که تاریخش از ستمهایی که به زنان روا شده آلوده نباشد.ستمهایی که آنقدر پررنگ بوده که شایدبه تحریفهایی دچار گشته ،اما نتوتنسته اندآن را از صفحات تاریخ محو کنند.

رنجها وسختیهای زنان،بهانه خوبی برای آغاز بسیاری جنبشها شد  . 

با مطالعه سر گذشت نهضت های زنان که آرمان خود را بهبود شرایط آنان قرار داده اند ، فمینیست ها به عنوان سردمداران جنبش های زنان و رهبران فکری این حرکت ها دیده می شوند .

از ابتدای ظهور فمینیسم، تحولات بسیاری در اندیشه های متفکران آنان به وجود آمد که میتواند برای آنها که هنوزشعارهای آنها را فریاد می زنند،  قابل تامل باشد.

بتی فریدان یکی از رهبران فمنیستهابود و کتاب" راز و رمز زنانگی" را در تحقیر زنان خانه دار وتشویق زنان به کسب موقعیت اجتماعی و اقتصادی زنان نوشت. بتی آن کتاب را در روزهایی که با یک فرزند درگیر جدایی از همسرش بود نوشت ، اما زمانی که نوه دار شد به نقش مهم زنان در مادری اعتراف کرد .

سیمون دوبوار نیز که فمینیسم رادیکال را پای ریزی کرد در کتاب" جنس دوم" به زناشویی به عنوان راهی در اتکا به مرد حمله کرد.دوبوار هیچگاه ازدواج نکرد اما در تمام عمر با ژان پل سارترروابط جنسی داشت او هرگز مادر نشد اما زنی بود که به اعتراف خودش بارها سقط جنین کرده بود.او در واقع، برده سارتر بود. جایگاه قانونی نداشت اما معشوقه،آشپز،مدیر،محافظ،و پرستار سارتر بود.زمانی که دوبوار به دوران میان سالی رسید سارتر با زنان جوان ارتباط داشت و در نهایت یکی از آنها را وارث خود کرد.

شواهد بسیار دیگری در بی ارزش شدن آرمانهای فمنیستها وجود دارد .دیگر حقوق برابر بامردان در عمل تجربه شده و ثابت شده که این تفکر به  تضعیف خانواده و سلب مسئولیت از مردان در خانواده و تنهایی زنان منجر میشود.متفکران غربی به ویژه جامعه شناسان و روانشناسان آسیبهای بسیاری را در حقوق برابر زنان و مردان متذکر شده اند تا جایی که تساوی زن و مرد را عین مردسالاری عنوان نموده اند .

ویل دورانت در این موضوع بیان جالبی دارد :

مردان این همه قابل ستایش نیستند که مورد تقلید زنان واقع شوند.مرد ناقص شدن کاری نیست ،بلکه زن کامل بودن مهم است.

اما مسائل زنان امروز مانند بسیاری از مسائل دیگر یک موضوع سیاسی و نه فکری است.عدم صدور ویزا برای هیئت جمهوری اسلامی ایران برای شرکت در  اجلاس سالیانه زنان دلیل همین مدعاست.

 ای کاش زنان به جای تکرار این شعارها با مطالعه در موضوعات زنان اجازه ندهند بازیچه سیاستهای جهانی شوند.و ای کاش آنان که به هر فردی که از حقوق زنان صحبت می کند بر چسب فمنیست می زنند، این شعارهای فریبنده را که می تواند برای بعضی جوانان جذاب باشدجدی بگیرند.

هشتم مارس که از طرف سازمان ملل متحد روز جهانی زن نامیده شده ،  روز تکرار این شعارها ست.