دخترکان بیشماری هستند که ازدواج نمی کنند، اما کودکی هم ندارند. صدایشان شنیده نمی شود چون نمی دانند که باید فریاد بزنند در حالی که شاید وضعیتی دردناک تر از کودکانی دارند که ازدواج می کنند. برای دیدن برخی از این دختر بچه ها کافی است به یک آتلیه عکاسی سر بزنید. تصاویرشان در عکاسی زینت در و دیوار است ، روی شیشه ماشین ها هم دیده می شوند. دخترچه هایی که  با هدایت مادر و عکاس مانند یک مدلینگ مقابل دوربین می نشینند تا جذابیت های  نه کودکانه، بلکه زنانه شان را نمایش دهند و  مانند یک فرد بالغ جلوه گری کنند.  تصویر این دخترکان با لباس بدن ما و آرایش مو و چهره و گاهی  حتی طرز نشستن  و نگاه کردن ، از آنان یک مینی زن می سازد و لوح سفید دنیای کودکانه شان را خط خطی می کند.

تخریب کودکی دختران، تنها در قاب عکس و پوستر  نیست، در خیابان ، پارک، مهمانی ها، مراسم عروسی، سینما و حتی شاید در خانواده بتوانیم این این پدیده را ببینیم. آن هابی که به ظاهر کودکند، دست و پای کوچک دارند  اما  حرف و حدیث و شوخی در باره رابطه زن و مرد زیاد شنیده اند، آنانی که دیگر نمی توانند با پسر دایی یا پسر عمه هم سنشان کودکانه بازی کنند و برای خاله بازی نقشه بکشند، چون نگاهشان به جنس مخالف به چشم یک همبازی نیست و رنگ و لعاب بزرگترها را گرفته است. گاه این کودکان ناشیانه در باره احساساتشان با بزرگترها  صجبت می کنند. در مدارس ابتدایی مربیانی که رابطه صمیمانه با دانش آموزان دارند نمونه هایی از این دست سراغ دارند و برخی مادران هم در جمع های زنانه برای خوشایند جمع، احساسات زودهنگام دخترکشان  را با آب و تاب شرح می دهند.

لباس کودک تنها به  اندازه و رنگ آن شناحته نمی شود کودکان ما برای آنکه  با نشاط باشند باید لباسی بپوشند که بتوانند بازی کنند، بدوند، راحت بنشینند و در یک کلام کودکی کنند و به دیگران بفهمانند من یک کودک هستم. پوشاندن پیراهن های تنگ ،کوتاه و بدن نما و شلوارهای چسبان شاید به ظاهر کودک آزاری نباشد اما از مصادیق کودکی آزاری است. کودکی آزاری فراتر از کودک آزاری است کودک جسمش سالم است، کتک نخورده، سرشداد نکشیده اند، توهین و ناسزا نشنیده اما کودکی اش از او سلب شده است.  دختر بچه پنج ساله ای که  به بهانه ست ( set )مادر و کودک  مجبور است  مانند مادر سی ساله اش بپوشد و آرایش  شود کودکی اش آزار میبیند و در پنج سالگی ناخواسته به دنیای بزرگترها پرتاب می شود.

علاوه بر این ها گفتگوهای بی پرده در خانواده، لطیفه هایی که رد و بدل می شود، نوع لباس بزرگترها  ، دیدن تصاویر عریان مانکن ها و دونفره های عاشقانه در گوشی ها و تبلت های در دست کودکان ، می توانند تمایلات جنسی کودکان را بیدار کنند ، بلوغ زودرس بیاورند، فضای زندگی کودکان را جنسی کنند و این طفل جنسی شده را از دنیای  احساسات  بچه گانه بیرون کشند. چنین کودکانی زود ازدواج نمی کنند چون کودک هستند و کودک هم نیستد چون با مفاهیمی آشنا شدند که کودکانه نیست.

ازدواج اجباری کودکان و نوجوانان پسندیده نیست اما به موازات نگرانی برای کودک آزاری، کودکی آزاری را هم جدی بگیریم.