بسم رب ا لحسین

این ده روز سلوک با مصیبت سیدالشهدا ،ده روز استثنایی است.

ماه رمضان ایام تلاوت قرآن است،نه اینکه تعارف باشد بلکه حقیقتی در آن است،در عالم تکوین اتفاقاتی می افتد که در رمضان نورانیت خاصی از خواندن قرآن حاصل می میشود.

این ده روز هم، حادثه عاشورا در تکوین، نو می شود،نسیمی از عاشورا ، در این ایام میرسد.دهه محرم ،روزهای سلوک با عاشوراست.تکوین آماده است که :

 انسان حقایقی از عاشورا را درک کند و به شهود این حقایق برسد.فضای عاشورا آماده است که عمق مصیبت در دل انسان شعله ور شود.اگر قرار است به زهد برسیم ،این روزها زمان زهد است.

.زهد با بلا بیشتر به دست می آید، تا با ریاضت و درک بلای امام حسین (ع) راه زهد است.

در این ده روز، هم می توان آتش عشق امام حسین (ع) را در دل زنده کرد ،

هم نفرت از شیطان را تشدید نمود ،چرا که شیطان هم ،در عاشورا با تمام قوا حضور داشته است.

هر چه لحظه به لحظه حضور قلبمان در عاشورا بیشتر شود ،مراتبی از واقعیت برای قلب مومن تجلی پیدامی کند و به میزان تجلی،انسان سالک می شود.

 "برگرفته از سخنرانی حجه الاسلام میر باقری هشت بهمن ،هشت محرم"