به نام خدا

در کنار جنگ‏هایی که دنیای مدرن، علیه ارزشهای انسانی به‏پاکرده ،جنگ علیه خانواده را هم به آنها اضافه‏کنید.
دفتر مطالعات و تحقیقات زنان با ترجمه و نشر کتابی به نام « جنگ علیه خانواده » شما را با این جنگ آشنا می‏کند .این کتاب نوشته ویلیام گاردنر ،نویسنده کانادایی است که در آن به موضوع خانواده در آمریکا و کانادا پرداخته‏است.
یکی از مواردی که در این کتاب به آن اشاره‏شده‏است نقش سازمان ملل در مدیریت این جنگ است.نویسنده چنین استدلال می‏کند که سیاست‏های جهانی با نهاد خانواده در تعارض است ،زیرا نه تنها هیچ کنوانسیونی با نام و هدف حمایت از خانواده از سوی سازمان ملل صادر‏نشده ،بلکه با کنوانسیون حقوق کودک و کنوانسیون رفع تبعیض از زنان علیه خانواده، اعلام جنگ شده‏است. در دیدگاه های کودک‏محور و زن‏محور، این معاهدات به نحوی ارائه شده‏اند که زیربنای روابط خانوادگی را سست می‏کند.

در کنوانسیون رفع تبعیض از زنان آزادی و عدم تبعیض راه سعادت زنان معرفی شده‏است و به زن نه به عنوان عضوی از خانواده بلکه به عنوان موجودی مستقل نگاه‏شده‏است. در این کنوانسیون هیچ اشاره‏ای به زنان بسیاری که می‏خواهند در خانه بمانند و از خانواده مراقبت کنند، نشده است. همه زنان باید نیروی کار باشند و بحث بر سر این است که در شرایط برابر با مردان و در نهایت آزادی در این عرصه وارد شوند.

در کنوانسیون حقوق کودک، خانواده علیه کودک فرض شده‏است. در این کنوانسیون همه بی عدالتی‏هایی که علیه کودکان در قحطی‏ها و جنگ‏ها و اردوگاه‏های اسیران اعمال می‏شود نادیده‏گرفته‏شده و هیچ  صحبتی از نقش سازمان‏های بین المللی در رفع این بی‏عدالتی‏ها نشده است.

حق آزادی عقیده و مذهب، آزادی معاشرت، حق حریم خصوصی و ... از مواردی هستند که کودکان را ترغیب می‏کند در مقابل خانواده بایستند؛ یعنی فرزند شما اگر عضو گروه شیطان‏پرستی شد و یا در حریم خصوصی انحرافاتی داشت، از حقوق کودک محسوب می‏شود و پدر و مادر حق دخالت ندارند.

متاسفانه اگر با ریزبینی و دقت نظر به روابط خانواده‏ها در کشور خودمان نگاه‏کنیم می‏بینیم که از این جنگی که علیه خانواده در جهان راه‏افتاده‏است ما هم بی بهره نیستیم!

یا علیم

فکر کنید وقتی یک مادر با یک دنیا نگرانی دانشجو بشه ،چی میشه! مطالعات زنان در دانشگاه آزاد.

قصد من از دانشگاه رفتن این بود که بتوانم متناسب با شرایط سنی و زندگی خانوادگی فعالیتهای پژوهشی و فرهنگی مختصری را که داشتم ،تخصصی تر کنم،اما وقتی وارد دانشگاه شدم فهمیدم ،دانشگاه برای من وسیله نیست بلکه یکی از  هدفهاست.

هفته ای دو روز کلاس و یک شب خوابگاه دانشجویی ماجراهای زیادی داره که کم کم ویلاگی میشه.

در دوران دانشجویی ما، اینقدر اختلاف فرهنگی بین دانشجویان نبود.البته در جامعه  به صورت پراکنده وجود داره ،اما وقتی در یک فضای کوچک مثل دانشگاه دور هم جمع میشن دیدنیه!بحث های سر کلاس در رشته مطالعات زنان هم که جای خود دارد بعضی  سنتی افراطی و بعضی غربزده افراطی.
و یک نکته جالبتر اینکه، در کلاس 24 نفری ما  سه نفر از دانشجویان این رشته از آقایان هستند که خیلی هم مظلوم واقع شده اند و به عنوان نماینده همه مردان ظالم عالم ،هر هفته محاکمه می شوند و دم نمی زنند!!!

به نام خدا

نمیدونم چرا باید نوشت ؟ بیشتر یک راه ارتباط است تا یک کار فرهنگی .هر وبلاگ نویس یک حلقه ارتباطی به دور خودش درست کرده و برای اونها می نویسه البته اگر آنها هم بخوانند!شاید بعضی وقتها نیاز به دیده شدن  داریم که وبلاگ خوب به این نیاز جواب میده اما اینکه  در مقابل حرفهای ناحق  که در اینترنت فراوان است ،برخی از این دل نوشته ها کاری انجام می دهند تردید دارم.در هر صورت بدترین حالتش اینه که با نوشتن چند خط ،حالا هر چند  هم دینی باشه ،خیال کنیم، آخر فعالیت فرهنگی   هستیم .

شبهای قدر فقط دعا و دیگر هیچ

بسم الله الرحمن الرحیم

رسانه های تصویری از زمانی که در دسترس عموم مردم قرار گرفت تحولات بسیاری در زندگی آنها به وجود آورد . این روزها دیگر سینما ، تلویزیون ، ویدئو ، ماهواره و اینترنت برای همه آشناست. عده کمی تصمیم می گیرند که تعداد خیلی بیشتری از مردم، چه چیزهایی را باید ببینند . خیلی زحمتی هم برای شماندارد، بدون آنکه لازم باشد توانایی های ذهنی و خلاقیت، خود را به کار بیندازید ،می توانید از این وسایل استفاده کنید . یعنی از خواندن یک کتاب داستان ،خیلی آسانتر است . وقتی شما داستانی را می خوانید، لازم است برای درک مطالب کتاب و تجسم فضایی که نویسنده برای شما تدارک دیده ،کمی فکر کنید و وقوه تخیل خود را به کار بیندازید و گاه یک متن را دو یا سه بار بخوانید اما در دنیای رسانه های تصویری، عمده اطلاعات و پیامها آماده به شما تحویل داده می شود . فقط به یک جفت چشم و گوش سالم نیاز دارید تا از قرار گرفتن در شرایطی که چشمها با تصاویر متحرک و متنوع و رنگها درگیر هستند و گوش ها صداهای متفاوتی را می شنوند پیامی به شما القا شود . هیچ احتیاجی هم نیست، حرفها خیلی پیچیده و یا علمی باشند ، برعکس عمده موضوعات این رسانه ها مسائل روزمره زندگی است . در حقیقت آن چیزهایی که به نیازها و غرایز انسان مربوط می شود .  خوردن ، خوابیدن ، نیازهای جنسی و جسمی ، ازدواج ، روابط فامیلی از جمله مواردی است، که میان افراد بشر با سطوح مختلف علمی و اقتصادی و فرهنگی مشترک است .

رسانه های تصویری با سهم بالای تاثیری که دارند از زمانی که اکثریت مردم، به آنها دسترسی پیدا کردند در یک ارتباط یک طرفه خواسته یا ناخواسته، الگو شدند. کم کم به ذائقه ها شکل دادند و حساسیت ها را نسبت به برخی مسائل پر رنگ و یا کمرنگ کردند .

 اگر کم کم اکثریت جامعه به این نتیجه رسیدند که پیتزا از آبگوشت خوشمزه تر است و اگر، به میزانی که از تعداد پسران در صف نانواییها کم شد ، به تعداد دخترانی که نیمرو هم بلد نیستند درست کنند اضافه شد،ارتباط مستقیمی با فعالیت رسانه های تصویری دارد. .

 فعلا بحث بر روی مثبت یا منفی بودن آنچه القا می شود نیست، هدف بیان توانایی تصویر، در انتقال یک پیام است .

 اینترنت هم یکی از این رسانه های تصویری است که جذابیت آن به مراتب بیش از دیگران رسانه هاست . انسانی که به دیدن تصاویر زیبا و رنگارنگ عادت کرده بود احتیاج به ابزاری داشت که گزینه های انتخابش در آن بیشتر باشد خیلی بیشتر از 10 یا 50 کانال تلویزیونی  و یا ماهواره که با دسترسی آسان ، هزینه کم ، تنوع بسیار و نداشتن محدودیت زمانی ، امکان گزینش های خیلی خیلی بشتری را فراهم ساخت . و علاوه بر آن رابطه انسان و رسانه از حالت یک طرفه خارج شد که این روابط به بخشی از نیازهای ارتباطی انسان پاسخ داد . هر چند این روابط در حقیقت مجازی است اما برای عصر تنهایی بشر، مانند مخدری به میدان آمد .

 در دنیای روابط اینترنتی هر فرد می تواند آنگونه باشد، که طرف مقابل می پسندد و یا آنگونه که در رویاهایش آرزو داشته است. پسر یا دختری که آرزو داشته محبوب دیگران باشد

 ،در دنیای مجازی می تواند به این آرزو برسد . اینجا دیگر افکار ، تحصیلات ، شغل و چهره پسر یا دختر، آن چیزی است که ادعا می کند، نه آنچه در حقیقت وجود دارد .حتی یک خانم 50 ساله می تواند نقش یک دختر 18 ساله را بازی کند و ساعتی از فکر چین و چروک صورتش بیرون بیاید .

کارکردهای منحصر به فرد اینترنت، به گونه ای است که می تواند از سینما و تلویزیون در انتقال فرهنگ ها و یا همان تهاجم فرهنگی موفق تر باشد.

 این روزها هر فردی باید یک email  و یا حتی یک سایت و حداقل یک وبلاگ داشته باشد و حتی شرایط شغلی بعضی ایجاب می کند که مدام با اینترنت سرو کار داشته باشند . زمانی که می خواهید email خود را ببینید یا برای کسی email  بفرستید بدون آنکه شما بخواهید چشمتان به تصاویر یا عناوین نامناسبی می افتد . اگر  بر خود مسلط باشید و به موقع به نیازهایتان رسیدگی شده باشد و یا  خدا ترس باشید به آنها توجه نمی کنید و تنها کار خود را انجام می دهید اما به راستی چند درصد از جوانهای جامعه ما در چنین شرایط ایده آلی قرار دارند، که بتوانند بی تفاوت از کنار تصاویر عبور کنند .

 در سالهای ابتدای پیروزی انقلاب فیلمهای خارجی با هنرپیشه های آن چنانی زن از تلویزیون نمایش داده نمی شد ولی این روزها دیدن هنرپیشه ای با موهای بلوند و لباسهای تنگ در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران عادی شده است . تصاویر اینترنتی هم به تدریج در جامعه این ماموریت را به شکلی بی پرده انجام می دهند . با تکرار دیدن صحنه های افرادی در کنار ساحل دریا در yahoomail یا gmail  به تدریج از حساسیت عمومی جامعه نسبت به حجاب کم می شود

 حرص به دنیا یکی دیگر از آفتهایی است، که با انواع و اقسام مدلهایی که از هر نوع کالا در اینترنت معرفی شده است تحریک می شود. زمانی که با یک search ساده بتوانیم ، ازمدلهای مختلف لباس شب ، جواهرات، کمد بچه و مدل بینی گرفته تا نمای ساختمان و خیلی چیزهای دیگر را مشاهده کنیم  نیاز به  تنوع خواهی ماذی جوانه می زند و با سرعت رشد می کند .از جامعه ای که در آن ضرورت تنوع مدل لباس ، مدل مو ،دکوراسیون منزل و بسیاری موارد دیگر به عنوان یک نیاز تعریف شده باشد، دیگر نباید انتظار داشته باشیم اولویت فکری افراد آن  جامعه ،حساسیت نسبت به مسائل اعتقادی و یا سیاسی اجتماعی باشد .

 بعضی به بهانه محدودیت سرعت کم اینترنت در کشور ما ، در ساعات شب از اینترنت استفادهمی کنند . اینکه این افراد چگونه مسئولیت های دیگر زندگی خود را با برنامه  بیخوابی شب تنظیم می کنند سوالی است که باید از اهلش پاسخ گرفت .

 از حجم گسترده اطلاعات در اینترنت، به عنوان یکی از مزایای آن نام برده می شود . شما از اخبار سیاست جهانی تا زندگی خصوصی یک هنرپیشه و عکسهای عروسی فلان ورزشکار تا بحثهای تخصصی و کارشناسی با دیدگاه های مختلف را با چند  کلیک می توانید بر روی صفحه مانیتور ببینید .  اما هجوم اطلاعات فراوانی که ممکن است راست یا دروغ باشد، از توانایی تمرکز انسان بر روی مسائل فکری کم می کند . اندیشه ای که با بمباران اخبار و تصاویر مواجه است نمی تواند خود را سازمان دهد . در حقیقت حجم زیاد دیده ها و شنیده ها همیشه با شما همراه هستند .

 روابط دختران و پسران در دنیای اینترنت به یک رابطه عادی تبدیل شده است . عده ای تصور می کنند چون ارتباط چهره به چهره در این نوع ارتباط نیست نمی توان آن را ارتباطی غیر مجاز دانست اما آنچه در روابط دختر و پسر نقطه شروع خطرات است می تواند با ارتباط اینترنتی ایجاد شود . در  هر نوع ارتباطی که دختر و پسر با هم دارند احساساتی در هر یک ایجاد می شود که در ارتباط با هم جنس چنین حسی وجود ندارد .  تنوع روابط هر چند در سطح کلام و نوشتن با جنس مخالف روابط دختر و پسر را عادی می کند .

 فرهنگ روابط اجتماعی تحت تاثیر روابط اینترنتی قرار گرفته است . هر چند دیدن چهره پر چین و چروک مادربزرگها و پدربزرگها برای جوانی که مدام تصاویر رنگارنگ و جذاب اینترنتی را می بیند چندان دلچسب نباشد، ولی به یقین، حمایت عاطفی روحی که از مادربزرگ و پدربزرگ بدون هیچ چشم داشتی نثار می شود و گرمایی که از یک کلام محبت آمیز آنها در انسان ایجاد می شود در هیچ چت اینترنتی و هیچ تالار گفتمانی به دست نمی آید .. گذراندن اوقات زیادی  با اینترنت  ،این روابط فامیلی را کم می کند .

شاید برخی تهاجم فرهنگی اینترنت را فقط در زمینه مسائل غیر اخلاقی آن بدانند . در اینکه جنبه غیر اخلاقی اینترنت عمده ترین تهاجمی است که می تواند به فرهنگ یک ملت وارد شود  تردیدی نیست. اما اول که طرح موضوعات غیر اخلاقی ، خود عملی غیر اخلاقی است و دیگر آنکه مسائل غیر اخلاقی روشن است که عین تاریکی هستند و جای بحث و نصیحت ندارد . باید زوایای پنهان آثار اینترنت را باز کرد تا آنچه را که با ظاهری علمی و آراسته القا می شود را کشف نمود .

اینترنت در دنیای امروز خود را به عنوان یک وسیله رشد علمی، معرفی کرده است. هر چند  همه کم و بیش با آسیب های آن آشنایی دارند، اما مخالفت با آن برچسب تحجر و عقب ماندگی را به همراه دارد . همه اقشار جامعه از سطوح مختلف اعتقادی ، تحصیلی ، فرهنگی واقتصادی تلاش می کنند جایی در فضای اینترنتی داشته باشند . فعلآ راه چاره مقابله با آسیب ها را، افزایش محتوای علمی و دینی آن دانسته اند . افراد دیندار را تشویق می کنند در دنیای مجازی حضور یابند . همه می دانند این فضا با این کارها تطهیر نمی شود اما فعلا کسی راه دیگری بلد نیست .

برای هرگونه استفاده از اینترنت باید بدانیم در چه محیطی هستیم ، اینتر نت و خطراتش را بشناسیم، و به موازات حضور اگاهانه وهدفدار، نسبت به آن چه می بینیم و می نویسیم، حساس باشیم.

حقیقت این است که این قالب برای محتواهای دیگری غیر از مطالب من وشما ،طراحی شده است . احساسی را که در شما از حضور در مجلس عزای امام حسین (ع) ایجاد می شود از دیدن و شنیدن هیچ مراسمی حتی online به دست نمی آید . و ذره ای از آنچه با حضور در حرم امام حسین (ع) در کربلا، پس از پیمودن راهی طولانی و پر مخاطره درک می شود در هیچ نوع ارتباط تکنولوژیکی میسر نیست .

 اینترنت هر چه توانا و اعجاب بر انگیز باشد از انتقال معنویت عاجز است ، نیاز مند ساز و کاری هستیم که  از بنیان متناسب با آرمانهای مذهبی جامعه باشد .   متخصصین باید آستین ها را بالا بزنند و به فرموده مقام معظم رهبری (دام ظله) از تقلید و کپی برداری دست برداند .

والسلام علیکم و رحمه الله

یا غفار

آن ده روز دهه  پیروزی انقلاب خون دیگه ای در رگهای ما بود حسی که اگر بخوام تشبیه کنم مثل روزهای آخر دور دوم انتخاب آقای احمدی نژاد و لحظه ای که خبر پیروزی را شنیدید البته باز هم شدید تر.

هرسال فیلمهای مبارزات مردم رو میبینید لازم نیست خاطره بگم اما بدونید همه کاملآ یک دست نبودند .بعضی جا زدند ،بعضی تو دل بقیه هم شک می انداختند و بعضی می گفتند امام در مبارزه افراط  می کنند و کمی سازش به صلاح مردم هست دلایلی هم داشتندکه گاهی باور کردنی می شد.

 حالا هم از این حرفها در مبارزه با آمریکا زده می شه ،زمان امام حسین (ع)هم بوده.

چرا بعضی حق و باطل را تشخیص نمی دهند به گفته قرآن به عمل خودشون مربوط میشه.